- çiyin
- 1) плечо; 2) плечевой; çiynini atmaq пожать плечами; çiynini vermək подставить плечо; çiynini qısmaq см. çiynini atmaq.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
çiyin-çiyinə — z. 1. Birgə, birlikdə, bir yerdə. 2. Yan yana, yanakı. Ədəblə dayanıb çiyin çiyinə; Heç biri gətirməz bir söz dilinə. Şəhriyar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çiyin — is. Bədənin boyundan qollara qədər olan hissəsi. Ağır bir sükutun qəsəbədə hökm sürdüyünü görən Leylək çiynindəki beşaçılan tüfəngini hərləyib əlinə aldı. . S. R.. Bir daha xarabalığı gözdən keçirdikdən sonra qocaya tərəf dönüb, əlini onun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çiyinbəçiyin — bax çiyin çiyinə. Çiyinbəçiyin işləmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmduş — f. çiyin çiyinə, yan yana … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
an — is. <ər.> Ən cüzi bir zaman, ləhzə, dəm, bir gözqırpımlıq müddət. Bir an – bir saniyə, bir dəqiqə. Bir an onu gözündən qoymadı. – Bir an səni görməyəndə, yarım; Əfğanı yetirrəm asimanə. H. x.. Gözünü uşaqdan, anadan bir an; Ayıra bilmirdi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çiyinlik — is. Paltarın altından çiyinə qoyulan balışcıq. Çiyinləri çox ensiz olan qadınlar çiyinlik qoymaqla çiyin xəttini süni surətdə uzada bilərlər. Az. qad … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərləmək — f. 1. Dairəvi şəkildə hərəkət etdirmək; fırlatmaq, dolandırmaq, hərləndirmək, aylandırmaq. Çarxı hərləmək. – Gözləri sevinclə gülən bir qız və oğlan çiyin ciyinə verərək qüvvətli əllərilə böyük bir təkəri hərləyir. M. İ.. Cavan fəhlə cəld bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaşayış — is. 1. Həyat tərzi, yaşamaq tərzi, həyat şəraiti; dolanacaq, məişət, həyat. Yaşayışı pis keçmir. Yaşayışı yaxşıdır. – <Kərim xan və qız> çiyin çiyinə verərək həyatın ağır yükünü birlikdə çəkir, öz qarşılıqlı məhəbbət və sədaqətləri ilə ağır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mindov — (Zaqatala) 1. çiyin 2. boyun. – Yaxşı atı mindovunnan bilməx’ olar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sırt — (Hamamlı, Qazax) 1. ombanın başı (Qazax). – Bə:z adamlar oturanda sırtı ağre:r (Qazax) 2. çiyin (Hamamlı). – Bu moşəyi götü sırtına (Hamamlı) ◊ Sırt atmax (Qazax) – güləşmə zamanı rəqibi qaldırıb yerə vurmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tutağac — I (Bakı, Basarkeçər, Borçalı, Daşkəsən, Göyçay, Qazax, Mingəçevir, Tərtər) ocaqdan isti qab və s. götürmək üçün xüsusi dəsmal, tutqac. – Tutağacnan isdi qazanı götürüllər ojaxdan (Borçalı); – Tutağacı ver, qazanı götürüm (Basarkeçər) II (Hamamlı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti